Unë dhe ti

Unë dhe ti

Një pjesë e ndarë në dysh,

Me vështirësi në frymëmarrje,

Me dëshira të zjarrta për të qenë bashkë,

Me krenari absurde mos lejuese .

S’dorëzohemi asnjëri,

Edhe pse dytë do dorëzoheshim pas tjetrit,

Dhe presim kotësisht,

Pa ndonjë sinjal,

Pa ndonjë shpëtim.

Unë dhe ti,

Dy qenie,  Vetvështërsues të fatit tonë

Vlora Kozhani ©